بررسی شاخص کیفیت زندگی مرتبط با معلولیت صوت در بزرگسالان مبتلا به فلجی تارهای صوتی

هدف: ابزارهای متعددی به منظور بررسی تأثیر اختلال صوت بر ابعاد مختلف جسمی، روانی و اجتماعی بیماران طراحی شده است که از جمله آنها می‌توان به شاخص معلولیت صوت (Voice Handicap Index-30; VHI)اشاره کرد. در بیماران فلجی تارهای صوتی ، صوت بیشتر از دیگر زیر سیستمهای گفتار تحت تاثیر قرار می‌گیرد. هدف ما در این پژوهش بررسی کیفیت زندگی در افراد فلجی تارهای صوتی با ابزار شاخص معلولیت صوت می باشد. روش بررسی: نمونه از 10 نفر که شامل 9 نفر مرد و 1 نفر زن بود، تشکیل می شد. سن بیماران نیز در محدوده سنی 55-23 سال بود. زمان نمونه‌گیری از ابتدای تیرماه تا 15 مرداد ماه 1392و محل آن کلینیکهای گفتار درمانی شهر مشهد بود. پس از تکمیل نسخه فارسی پرسشنامه توسط بیماران اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون ضریب همبستگی  پیرسون مورد تجزیه و تحلیل آماری قرارگرفت. یافته ها: ضریب همبستگی پیرسون بین زیرآزمون حیطه‌های عملکردی و عاطفی 0/474، بین زیرآزمون حیطه‌های عملکردی و جسمی 0/821 و بین زیرآزمون حیطه‌های جسمی و عاطفی 0/669 بود. در مطالعه حاضر ارتباط بین زیرآزمون حیطه‌های عملکردی - عاطفی متوسط، زیرآزمون حیطه‌های جسمی - عاطفی قوی و حیطه‌های عملکردی - جسمی بسیار قوی ارزیابی گردید. نتیجه‌گیری: تأثیر معلولیت ناشی از اختلالات صوت به طور عمده از فردی به فرد دیگر متفاوت است و به عواملی مانند شغل، محیط زندگی و کار، واکنش اطرافیان به کیفیت اختلال صوت و شخصیت کلی فرد مرتبط می‌باشد. اختلال صوت در افراد مبتلا به فلجی تارهای صوتی در کاهش کیفیت زندگی آنها تاثیر بسزایی دارد. ارزیابی‌های بیمار محوری مانند برای ارزیابی بیماران مبتلا به فلجی تارهای صوتی در کنار دیگر ارزیابی‌های گفتاری توصیه می شود.